روانشناسی موفقیت / خوشبختی های بزرگ

مدیریت. موفقیت. داستان کوتاه. شعر و...

به نام دوست که هر چه داریم از اوست

خوشبختی های بزرگ

امرسون می گويد : "مردان بزرگ ، کسانی هستند که می دانند انديشه ها برجهان فرمان می رانند."

انديشه های ما سرنوشت ما را رقم می زنند . آن چه امروز هستيم ، ثمره انديشه های ديروز ماست و فردا چيزی جز انديشه های امروز ما نيست . شادی و خوشبختی ما ، امکانات و توانايی های ما و حتی ميزان موجودی بانکی ما به نوع تفکر ما بستگی دارد . و بدانيد که در بزرگ انديشی و خوش بينی ؛ افسونی نهفته است ! برای رسيدن به هر چيز ، نيازمند ابزاری هستيم و برای موفقيت ، به انديشه های استوار نيازمنديم . پس ، از همين حالا شروع کنيد ! بزرگ بينديشيد تا بزرگ زندگی کنيد . بزرگی زندگی ، در خوشحالی و کاميابی است .

ادموند اسپنسر می گويد : "اين ذهن ماست که ما را شاد يا ناشاد ، بدبخت يا سعادتمند و غنی يا فقير مي سازد." هرگز خود را دست کم نگيريد و از همه توان خود برای رسيدن به موفقيت استفاده کنيد. به اين سخن ژرف بينديشيد که : "زندگی کوتاه تر از آن است که بخواهد دست کم گرفته شود." مردم غالبا اين حقيقت بزرگ را از ياد می برند که برای رسيدن بايد اولين قدم را بردارند و سپس خود را برای برداشتن قدم های بعدی آماده کنند .

يک روانشناس سوئدی مي گويد : "موفقيت های بزرگ هنگامی نصيب ما می شوند که از شروع های کوچک راضی باشيم." همواره بايد به ياد داشته باشيم که :همه راه ها از نخستين گام آغاز مي شود . و اين گام اول است که دشوار است . و در واقع کسی که به پشت در رسيده است ، تقريبا نيمه سخت سفر را پشت سر گذاشته است.

مشکل اساسی اين است که ما از حد آرزو کردن فراتر نمي رويم و اکثرا در برداشتن اولين گام دچار ترديد هستيم بی آن که بدانيم چه فسونی در همين گام نخست نهفته است . مساله اينجاست که بيشتر مردم از برداشتن اولين گام پروا دارند و اين بزرگترين خطای آنهاست .

آنتونی رابينز در کتاب به سوی کاميابی معتقد است : "ساختمان مغز و اعصاب افراد بشر کم و بيش شبيه به هم هستند ، پس اگر کسی در نقطه ای از دنيا توانسته است کاری بزرگ انجام دهد ، ديگری هم که دارای مغز و اعصاب مشابه اوست می تواند عينا همان کار را انجام دهد و به همان نتيجه برسد ، به شرط آن که ؛ دقيقا از همان راهی که او رفته ، برود و طرز فکر و رفتارش شبيه به او باشد و اين همان مشاهده الگوهای موفق است."

در مسير رسيدن به موفقيت هرگز نبايد آرزو کردن را با اعتقاد داشتن اشتباه گرفت . آرزو نمی تواند جای ايمان را بگيرد . يک روان شناس مي گويد : "همواره سعی کنيد آرمان های بزرگ داشته باشيد ، نه آرزوهای بزرگ." مسلما کسی که معتقد است نمی توان به اين آرزوها رسيد ، قادر نخواهد بود پله هايی را که به اوج موفقيت می رسند کشف کند . انديشه و رفتار چنين افرادی ، از حد رفتار و انديشه های افراد متوسط فراتر نمی رود .

انديشه مثبت و خلاق ، نخستين گام براي رسيدن به موفقيت است و هيچ کس ادعا نمی کند که به صرف انديشيدن يا آرزو کردن همه چيزهای ناممکن ، ممکن می گردند . اما بزرگ ترين گام برای رسيدن به موفقيت های عظيم ، کشف اين حقيقت است که "ايمان قادر است کوه را از جا بلند کند." ايمان در دوران ما حتی مي تواند کارهايی عظيم تر از جابه جايی کوه ها انجام دهد . اگر دانشمندان شهامت ، علاقه و ايمان به فتح فضا را نداشتند ، هنوز ماه تسخير نشده بود .

دکتر بهنام غفاری مي گويد : "در مورد نيروی انگيزشی ايمان می توان گفت که همه چيز از انديشه ها و باورهای ما ناشي مي شود و بر زبان ما جاری مي گردد . بنابراين بايد ذهن و زبان خود را هدايت کنيم زيرا انديشه ، زيربنای عمل است." متاسفانه بسياری از مردم گرايش ناخودآگاهی به شکست دارند ؛ آنها دوست دارند خود را فرسوده ببينند و نشان دهند که به هر دری زده اند و نيرو و انرژی خود را به پايان رسانده اند . طوری حرف می زنند که گويی از خود دست کشيده اند . اما کافی است نگرش خود را اصلاح کنند و شروع به بهره برداری از امکانات و توانايی هايشان نمايند . در واقع با تغيير نگرش و خودباوری ، به يک ذخيره انرژی استخراج نشده می رسند ؛ گويی به يک پس انداز دست نخورده و عظيم دست می يابند .

مثبت نگری و خوش بينی ، بهترين و ارزان ترين سرگرمی و درعين حال مهمترين ابزار برای رسيدن به موفقيت است . هرگز اجازه ندهيد افکارتان عليه شما به کار افتد ! اجازه ندهيد زبان شما به زيان شما بچرخد ! نيروهای خود به ويژه ذهن و زبان خود را به خدمت بگيريد و از هرانديشه و هر کلام ، پله ای برای تعالی و پيشرفت خود بسازيد . ذهن انسان کارگاه انديشه است ، کارگاهيیکه کارش توليد انديشه است . کافی است اسير ياس شويد و با کلمات منفی ، دمار از روزگار خود درآوريد به جای آن که بگوييد : "امروز ، روز بدی است." بگوييد : " معرکه است و من امروز می توانم چند کار عقب مانده را جلو بيندازم." بدانيد که ؛ نخستين ايستگاه انديشه ، ايمان داشتن به توانايی های خويشتن است . به خود بگوييد که شخص منحصر به فردی هستيد و خود را باور داشته باشيد. چون اگر شما خودتان را باور نکنيد ، براي ديگران نيز مشکل است که شما را آن طور که شايسته است باور داشته باشند . افکار اميد بخش را جايگزين انديشه های ياس آور نماييد . وقتی فرصتي به شما روي آورد ، به خود بگوييد : "می توانم انجامش دهم ." فراموش نکنيد که ايده ها و نقشه های بزرگ ، گاه آسانتر از نقشه های کوچک هستند!

و نکته آخر اينکه : اين شماييد که بايد از فرصت ها بهره مند شويد و هنر تماشا کردن و ديدن را بياموزيد . متاسفانه اکثر مردم تماشاگران خوبي نيستند . در حالی که از مشاهده اطراف خود ، درس های ارزنده ای خواهيد آموخت . فرانک تايگر می گويد :" هنر گوش دادن را فرابگيريد ؛ فرصت ها گاه به آهستگی در می زنند." همانا خوشبختی بزرگ را بايد پشت لحظه های کوچک زندگی صيد کرد . اصول موفقيت را به صورت عادت درآوريد و هر چه بيشتر آن ها را تمرين کنيد .

مردم معمولا به پرورش گل و گياه علاقه دارند ، اما هيچ چيز لذتبخش تر از آن نيست که انسان روند رشد خود را طی يک برنامه منظم ببيند و شاهد شکوفايی جوانه های اعتماد به نفس و خوش بينی خود باشد. و به راستی هيچ چيز در دنيا لذت بخش تر از آن نيست که دريابيد در مسير موفقيت و سعادت خويش گام برمی داريد.